Blues & Rock Records, Rotterdam

Waar ongewone platen heel gewoon zijn....

Routebeschrijving
Auto:
vanaf Kleinpolderplein richting ' Overschie-West' volgen.
Ruim en gratis parkeergelegenheid!

Openbaar Vervoer:
vanaf Centraal Station Rotterdam met bus 33 richting Rotterdam Airport, halte 2e Hogenbanweg (hoek Burg. Baumannlaan) uitstappen (bus stopt voor de deur).

Winkel ook bereikbaar vanaf station Delft of met bus 129 van Z.W.N.

Klik hier voor plattegrondje.

How vinyl records are made, part 1 (of 2) (4:38 m)
How vinyl records are made, part 2 (4:39 m)

Grammofoonplaten - ook wel vinyl genoemd

Wij kennen 6 soorten vinyl of grammofoonplaten:

de 78-toerenplaat:

de oudste grammofoonplaat met een doorsnee van 30 cm (ofwel 12"), 25 cm (ofwel 10") of 20 cm, die je afspeelt op 78 toeren per minuut. De meeste 78-toeren werden gemaakt van schellak, andere van bakeliet. De bredere groef van de 78 toerenplaat noemde men "normaal", vandaar dat op vele latere 78 toerenplaten de opdruk N78 te vinden is.

het singeltje (7 inch) ofwel 45-toerenplaat:

de kleinste grammofoonplaat met een afmeting van 7 inches (± 18 cm) die je tweezijdig kan afspelen met een snelheid van 45 toeren per minuut (45 rpm). Meestal gaat het om één populair hitgevoelig nummer op de A-kant en een minder hitgevoelig nummer op de B-kant (ook wel flipside genoemd). Vooral in de jaren 50 en 60 bijzonder populair bij teenagers en vaak ook te vinden op tophitlijsten overal ter wereld. In Nederland werd met deze singles de top 40 samengesteld. Een populaire hit werd op single formaat zo aangepast dat het voor radiostations gemakkelijk was om te draaien. De A-kant is dan de radio versie (met de titel op het hoesje van de single), de B-kant bevat de andere track. Maar het kan zijn dat je toch ook een single vindt met twee A-kanten, dus met twee hitgevoelige tracks. Bij een dubbele A-kant staan dan ook twee titels op het hoesje afgedrukt.

Singles zijn tegenwoordig ook op cd verkrijgbaar maar toch niet zo populair als in het verleden. De belangrijkste oorzaken hiervan zijn de opkomst van internet en mp3’s. In de dancewereld wordt door de deejays nog wel op grote schaal gebruik gemaakt van singles en vooral 12-inches.

Lp, langspeelplaat, elpee, 33-toerenplaat

Een langspeelplaat - meestal afgekort tot lp of elpee - is een grammofoonplaat van vinyl met een doorsnee van 30 cm (12 inch), die tweezijdig afgespeeld kan worden (A- en B-kant) en meestal op 33⅓ toeren per minuut kan worden afgespeeld. Het was CBS die de langspeelplaat in 1948 introduceerde. Maar begin jaren 90 is de langspeelplaat grotendeels vervangen door de compact disc. Toch zijn er nog vele artiesten die hun muziek nog steeds alleen op lp uitbrengen.

EP (Extended play), single-grammofoonplaat 331/3 toeren

Vinylsingles die op 33⅓ toeren (33 rpm) draaien, noemt men ep's (extended play). Op een (vinyl)single staan meestal twee nummers, op een ep'tje vaak vier. Dus een term voor verlengde singles. De gebruikelijke lengte voor een ep is zo'n 15 tot 35 minuten. Tegenwoordig wordt deze term ook gebruikt voor geluidsdragers (dus ook cd’s) met materiaal dat te lang is om een single genoemd te worden en te kort om als volwaardig album door het leven te gaan.

Mini-lp:

een vinyl-elpee met een doorsnee van 10 inches in plaats van 12 inches. In de vijftiger en zestiger jaren werden beroemde klassieke concerten op deze muziekdragers uitgegeven. Daarna stierf het formaat uit, totdat tijdens de rage rondom vinylgadgets, tijdens het hoogtepunt van de ‘new wave’ en ‘disco’ (1977-1983), het weer 'in' was om een mini-lp uit te brengen.

Maxi-single ofwel 12 inch Maxi Single (45 toeren)

Een 45-toeren single met meer dan vier tracks wordt een maxi-single genoemd. Dit in tegenstelling tot de EP waarop minimaal vier tracks stonden. De maxi-single is vanaf eind 60-er jaren tot begin 80-er jaren geïntroduceerd om oude nummers van bekende artiesten te bundelen, maar ook verkrijgbaar en betaalbaar te maken voor mensen die niet geïnteresseerd waren in de elpees van artiesten, maar vaak ook geen verzamelelpee van de artiest wilden of konden betalen.

Eind jaren 70 kreeg de term maxisingle een andere betekenis. Mede door de opkomst van de discotheken ontstond behoefte aan verlengde versies van - met name - disco, en andere dansmuziek. Omdat er op een 7 inch vinylsingle maximaal ongeveer 4 minuten muziek per kant paste, werden deze nummers op 12 inch geperst. Hierdoor worden deze maxisingles ook wel 12 inch singles genoemd. Meestal bevat een maxisingle één tot twee nummers per kant en draait hij, net als z´n broertje, op 45 toeren per minuut.